قطعه فوق به سفارش یک شرکت دانش بنیان فعال در زمینه الکترونیک ساخته و آماده شده است.
ساخت این قطعه به روش SLA و با اسفاده از رزینی با خواص انعطاف‌پذیری مناسب انجام شده است تا حین مونتاژ و باز و بسته‌شدن قطعات روی آن، شکستگی برای قطعه اتفاق نیفتد. بعد از چند مرحله بهبود و رفع نواقص طرح، به عنوان قطعه نهایی از آن‌ها استفاده شد.
صرفه اقتصادی و زمان کوتاه ساخت، مهم‌ترین وجه تمایز استفاده از تکنولوژی پرینت سه‌بعدی نسبت به روش‌های سنتی است. در روش سنتی برای ساخت این قطعه می‌بایست قالب تزریق طراحی و ساخته می‌شد و بعد از ساخت نمونه، اشکالات و نقاطی که نیاز به بهبود داشتند، مشخص می‌شدند. هزینه بسیار زیاد این کار در کنار زمان ساخت بالا و پیچیدگی فرآیند ساخت، موانع بزرگ انجام آن بودند. هم‌چنین با توجه به محدود بودن تیراژ ساخت این قطعه به کمتر از ۱۰ عدد، توجیه اقتصادی و منطقی نیز برای آن وجود نداشت. استفاده از پرینت سه‌بعدی، باعث صرفه‌جویی بیش از ۹۵ درصدی در ساخت شد و این قطعات در کمتر از ۴۸ ساعت ساخته و ارسال شدند. برای مقایسه با روش‌های سنتی، می‌توان به این نکته اشاره کرد که فقط ساخت قالب تزریق، زمانی بین چهار تا شش هفته نیاز دارد و گذشته از زمان آن، هیچ‌گونه انعطاف‌پذیری برای تغییر در طرح وجود نخواهد داشت.
