از تکنولوژی پرینت سه بعدی و ساخت افزایشی در ساخت بسیاری از قطعات، برای نمونه اولیه یا مدلسازی استفاده میشود و بعد از تستها و تغییرات مختلف جهت تولید انبوه میتوان از روشهای دیگر مانند تزریق پلاستیک استفاده کرد. مدت زیادی است که این روش در شرکتهای پیشرفته مرسوم شده و در حال انجام است، ولی در بسیاری از موارد همچنان با چالشهای جدی مواجه است. یکی از حوزههای پیشرو در استفاده از تکنولوژی پرینت سه بعدی، حوزه پزشکی است؛ به طوری که بیش از 15 درصد از سفارشهای ما مربوط به این حوزه است.
در صورت نیاز به تعدادی قطعه با حساسیت ابعادی بسیار بالا، تنوع بیش از 20 مدل و تعداد مصرف حدود 10 عدد از هر قطعه، هزینه ساخت بسیار غیر منطقی و غیر قابل توجیه خواهد بود. یکی از پروژههایی که اهمیت و جایگاه استفاده از تکنولوژی پرینت سهبعدی را نشان داد، پروژه ساخت دستگاه آندوسکوپ بود که برای اولین بار در داخل ایران انجام شد. در حالت عادی برای ساخت این دستگاه میبایست از روش قالبسازی استفاده میشد و قطعات حتماً با استفاده از ترموپلاستیک PEEK ساخته میشدند که به دلیل بالا بودن هزینه ساخت و طراحی قالب آن، در عمل ساخت این دستگاه با محدودیت جدی مواجه میشد. استفاده از تکنولوژی ساخت افزایشیِ SLA و بهرهگیری از رزینهایی با کیفیت سطح بسیار بالا باعث شدند که در کنار خواص مکانیکی بهتر (نسبت به PEEK) و سرعت بسیار بالاتر، بیش از 90 درصد نیز هزینههای ساخت کاهش یابند. این امر باعث برجسته شدن بیشتر مزایای روش پرینت سه بعدی شد. ساخت با روش سنتی به بیش از سه ماه زمان نیاز داشت که با استفاده از تکنولوژی فوق، این زمان به حدود 10 روز کاهش یافت. نکته مهم دیگر درباره این پروژه، مونتاژ بیش از 3000 قطعه در فضایی کوچک با دقت بسیار بالا بود. هر کدام از طرحها بیش از 10 مرتبه اصلاح نقشه داشتند تا حساسیتهای این پروژه پوشش داده شوند؛ این کار نیز در روشهای سنتی غیرممکن بود.
تمامی این قطعات چون به طور مستقیم با محیط پزشکی و بیماران در تماس هستند، باید با موادی ساخته شوند که پس از ضدعفونیهای مکرر، هیچگونه تغییری در ظاهر و عملکرد آنها ایجاد نشود. قبول شدن در تستها طبق استانداردهای سختگیرانه موجود برای دستگاههای پزشکی، از دیگر چالشهای اصلی این پروژه بود.
بدون دیدگاه