دفتر صنایع و امنیت وزارت بازرگانی ایالات متحده (BIS) ورود حوزه قضایی را بر فن آوری های خاصی که می‌توانند برای پرینت سلاح های گرم سه بعدی مورد استفاده قرار گیرند، اعلام کرده است.
در اوایل سال جاری، دادگاه استیناف حوزه نهم ایالات متحده حکمی مقدماتی صادر کرد که چنین فن‌آوری هایی را از لیست مهمات ایالات متحده (USML) حذف کرد و آن‌ها را از مقررات بین المللی ترافیک اسلحه (ITAR) معاف کرد.
در پاسخ، BIS در حال حاضر اعلام کرده است که هر کسی که در تولید، صادرات یا “حمل و نقل” سلاح‌های گرم پرینت شده سه بعدی مشغول است، در معرض مقررات اداره صادرات (EAR) قرار دارد. به منظور کمک به کسانی که در حال حاضر نرم افزار و ماشین آلات مورد نیاز برای تولید این مهمات را در اختیار دارند، این اداره یک FAQ دقیق منتشر کرده است که به شدت افراد را به خواندن آن توصیه تشویق می کند.
BIS دستورات را اعلام میکند.
در اصل، تصمیم BIS برای موضوع قرار دادن سلاح های گرم پرینت شده سه‌بعدی در معرض مقررات EAR با دستور صادر شده توسط دادگاه منطقه ای آمریکا در واشنگتن در ماه مارس سال ۲۰۲۰ آغاز شد، که آن را از اجرای قوانین ITAR بر روی هر «داده فنی و نرم افزاری که مستقیما مربوط به تولید سلاح گرم یا قطعات سلاح گرم با استفاده از یک پرینتر سه بعدی یا تجهیزات مشابه است» باز می‌دارد.
پس از این حکم دادگاه، وزارت امور خارجه اعلام کرد که «قانون نهایی» ۸۵ FR ۳۸۱۹ به اجرا در آمده است، به این معنی که هر گونه درخواست مجوز برای «فن آوری» و «نرم افزار» مرتبط دیگر تحت حوزه قضایی USML قرار نمی‌گیرد. این اعلامیه که در دفتر ثبت فدرال منتشر شد، به طور موثر دریافت که BIS قدرت تنظیم سلاح گرم پرینت شده سه بعدی را دارد، و آن را در مقالات “۱۵ CFR ۷۳۲.۲” و “۷۳۴.۷” قرار داده است.
به طور خاص، این دو کد قانونی به بخش های متمایزی از EAR اشاره دارند، که محدوده قوانین و اینکه آیا آیتم های پرینت شده سه بعدی خاص قانونی هستند یا خیر را تعیین می‌کنند. برای مثال، در مورد اول، این کد مشخص میکند که چگونه محدودیت های واردات / صادرات EAR در حال حاضر برای کالاهای پرینت شده سه بعدی خاص اعمال می‌شوند، در حالی که بسیاری دیگر از فن آوری های «در دسترس عموم» همچنان خارج از محدوده قوانین باقی می‌مانند.
با توجه به “۱۵ CFR ۷۳۴.۷”، این کد در این مورد بیشتر توضیح می‌دهد و می‌گوید که یک تکنولوژی در حوزه عمومی زمانی که «بدون محدودیت در دسترس عموم باشد» منتشر می‌شود، و پس از آن اضافه کند که این معافیت برای انواع خاصی از نرم افزار های رمزنگاری یا هر AMF یا G – code به اشتراک گذاشته شده به صورت آنلاین، که می‌تواند برای «تولید یک قطعه از سلاح گرم، یا یک سلاح گرم کامل» استفاده شود، اعمال نمی‌شود.
همچنین بخوانید :
پنج کاری که با پرینتر سه بعدی نمی‌توان انجام داد
ساخته‌های باورنکردنی با پرینت سه‌بعدی
استفاده از چاپ سه بعدی در تولید باتری
ورود چاپگرهای سه‌بعدی غول‌آسا به صنایع کشتی‌‌سازی، پل‌‌سازی و هوافضا
مقررات EAR چیست؟
البته، این دو کد که در اطلاعیه وزارت بازرگانی به آن‌ها اشاره شد، تنها بخش کوچکی از یک بخش گسترده از مقررات هستند، که نسخه کامل حدود ۷۷۴ بخش دارد. خوشبختانه، BIS یک راهنمای مفید برای هر کسی که فناوری هایش تحت بخش C مقررات ۷۳۴.۷ قرار می‌گیرند، فراهم کرده است، که از آن ها می‌خواهد آن را «به طور دقیق بررسی کنند» تا قوانین مرتبط با مجوز را نقض نکنند.
در میان این سوالات، برای مثال، مشخص شده است که داشتن پروانه BIS در حال حاضر برای ارسال آنلاین «هر فایلی، از جمله هر فایل CAD، که می تواند به یک کد اجرایی برای تولید سلاح گرم تبدیل شود» مورد نیاز است. مجوز پس از صدور، برای چهار سال برای کسانی که قصد صادرات دارند معتبر خواهد بود، و باید ویژگی هایی مانند کالیبر، طول لوله و پردازش هر گونه سلاح ذکر شود.
علاوه بر الزامات جدید واردات / صادرات، توصیه BIS همچنین توضیح می‌دهد که چگونه سلاح های گرم که قبل از اولین معرفی قوانین EAR در تاریخ ۹ مارس ۲۰۲۰ در معرض محدودیت های ITAR نبودند، احتمالا معاف باقی خواهند ماند مگر اینکه اصلاحات قانونی ایجاد شوند، اگرچه همه کسانی که در مورد چگونگی تاثیر تغییرات بر آن ها مطمئن نیستند را تشویق میکند به آن ها مراجعه کنند.
برای فهمیدن اینکه آیا فن آوری خاص آن‌ها «آماده برای وارد شدن به یک ماشین عددی کنترل شده کامپیوتری، تجهیزات تولید افزایشی یا هر گونه تجهیزات دیگر» و تحت قوانین تنظیمی EAR قرار گرفتن است یا خیر، تولید کنندگان می‌توانند یک درخواست طبقه بندی رایگان را از طریق سیستم تحویل آنلاین SNAP R به BIS ارائه دهند.
سخت گیری به سلاح های پرینت شده سه بعدی؟
در چند سال گذشته سازندگان، قانون گذاران و شرکت های رسانه های اجتماعی به منظور جلوگیری از پرینت سه بعدی اسلحه نیرو های خود را متحد کرده اند، با این حال به نظر می‌رسد فایل های طراحی مانند قبل در سایت های به اشتراک گذاری فایل قابل دسترس باشند. برای مثال، در سال ۲۰۱۹، تولید کننده های پرینتر سه بعدی Dagoma و TBWA / Paris فایل های اسلحه جعلی و غیرقابل استفاده را توزیع کردند تا کسانی که سعی داشتند آن‌ها را دانلود کنند را ناامید کنند.
کمی قبل از این، فیسبوک اظهار داشت که «به اشتراک گذاری دستورالعمل های تولید سلاح گرم با استفاده از پرینتر های سه بعدی» تحت استاندارد های این شبکه مجاز نیست. در پاسخ به این حرکت، ائتلاف سیاست سلاح گرم فراخوانی برای اقدام صادر کرد، و از فیس بوک خواست تا ممنوعیت یک سایت متاثر خاص را لغو کند، و دلالت بر این داشت که آزادی بیان آن محدود شده است.
با این حال، با وجود این ابتکارات و مقررات EAR اعمال‌شده بر سلاح های پرینت شده سه بعدی، بحث های گسترده پیرامون آن ها سال ها است که ادامه دارد و بعید است که این آخرین باری باشد که این مساله دوباره مطرح می‌شود. به هر حال، تنها سه سال پیش بود که وزارت دادگستری آمریکا ممنوعیت به اشتراک گذاری فایل های اسلحه را لغو کرد، بنابراین این موضوع تحت بررسی مداوم است، حتی اگر سلاح های به دست آمده بی‌اثر باشند.
بیشتر بخوانید :
تفنگ پرینت سه بعدی “Songbird” از میخ و ملزومات اداری استفاده می کند
چگونگی پرینت سه‌بعدی هلیکوپتر Black Hawk
استفاده ارتش از چاپ سه‌بعدی برای ساخت تانک و وسایل زرهی تیتانیومی
ارتش ایالات متحده، استراتژی جدید خود در خصوص پرینت سه بعدی را منتشر میکند.
بدون دیدگاه