خودروی ساخت افزایشی

آه، چقدر همه چیز تغییر کرده است! خودروی ساخت افزایشی!

اگر می‌خواستید 35 سال پیش یک وسیله نقلیه الکتریکی کوچک پلاستیکی بسازید، مردم شما را به شدت مسخره و سرزنش می‌کردند.

کافی است از سر کلایو سینکلر پدر کامپیوترهای خانگی بپرسید؛ او در سال 1985 از سه‌چرخه الکتریکی خود با نام Sinclair C5 رونمایی کرد و دقیقا با چنین واکنشی از طرف مردم مواجه شد. به نظر می‌رسید برای برخی افراد مشکل بود در یک سه‌چرخه خوابیده بنشینند که با نیروی پدال و باتری کار می‌کند و چرخ‌های آن در فاصله چند اینچی مغزهای متحجرشان سروصدا کند.

بدین ترتیب با شکست پروژه C5، ایده محصولات کاربردی وسایل نقلیه الکتریکی برای دهه‌ها مدفون شد اما در عین حال، ایده مفاهیم کوچک و کم‌مصرف در رقابت «شل اکو ماراتن» زنده نگه داشته شد و همیشه سهمی در این رقابت داشت.

اکنون سال‌هاست که این ماراتن برگزار می‌شود و بستری فراهم کرده تا گروه‌های دانشجویی در بحث اقتصاد سوخت محدودیت‌ها را کنار بزنند و به نوآوری بپردازند؛ امسال گروهی از دانشگاه پلی تکنیک ساسکاچوان برای نوآوری در زمینه پرینت سه بعدی جایزه دریافت کردند.

خودروی ساخت افزایشی مفهومی آن‌ها از پلاستیک ساخته شده‌ و جرم آن 107 کیلوگرم است. این وسیله شهری، ترکیبی از تخم‌مرغ و سه چرخه Sinclair C5 محکوم به فنا است، همان سه‌چرخه‌ای که پیش‌تر به آن اشاره شد. در تصویر زیر می‌توانید اثر این گروه دانشجویی را مشاهده کنید.

وسیله نقلیه ساسکاچوان در سال 2018 نشان نقره را دریافت کرد. (صاحب امتیاز عکس: پلی تکنیک ساسکاچوان)

گروه پلی تکنیک ساسکاچوان برای آنکه در این ماراتن رقابت کنند، دو نسخه از این وسیله نقلیه ساختند. برای ساخت این وسیله نقلیه الکتریکی کوچک، ابتدا قطعات پلاستیکی آن پرینت شدند (با مقدار کمی پرکننده) و سپس به صورت سازه‌ای که در بالا مشاهده می‌کنید سرهم شد.

تیم میونچ، سرپرست برنامه‌ی فناوری مهندسی طراحی و تولید در پلی تکنیک ساسکاچوان می‌گوید: «موادی که استفاده کردیم PLA سبک نام دارد که نسبتا یک ماده جدید پرینت سه بعدی است.»

او در ادامه توضیح می‌دهد: «جرم این ماده تقریبا به اندازه یک سوم جرم مواد معمولی پرینت سه بعدی است و خب یک سوم مواد را مصرف می‌کند بنابراین در آخر کار مواد کمتری باید بازیافت شوند.»

استفاده از چوب هاکی برای خودروی ساخت افرایشی

قسمت‌های ترکیبی این وسیله با فیبر کربن ساخته شده‌اند که از بازیافت چوب‌های هاکی به دست آمده است. آن‌ها با این کار می‌خواستند جرم وسیله نقلیه را پایین نگه دارند تا مقاومت غلتشی را کاهش و برد را افزایش دهند.

این گروه علاوه بر آنکه از چوب‌های هاکی استفاده‌ی دوباره کرده است، با تغییرکاربری موارد دیگری نیز سعی داشته است که هزینه‌ها و جرم وسیله را پایین نگه دارد. برای نمونه، استارت موتور از یک مته برقی ساخته شده است و برای تنظیم فشار هوای داخل سیستم سوخت از بطری نوشیدنی پلاستیکی استفاده شده است. یک موتور سوراخ کردن یخ هوندا با ظرفیت 35 سی‌سی در آن به کار رفته است (برای آنکه در یخ حفره ایجاد کند) که به اندازه 1.25 اسب بخار قدرت دارد.

متاسفانه به دلیل وضعیت آب و هوا در روز برگزاری ماراتن، گروه پلی تکنیک ساسکاچوان نتوانستند رقابت کنند. اما برای آنکه از فناوری ساخت افزایشی در پروژه خود استفاده کرده بودند، جایزه نوآوری تخصصی را دریافت کردند. این گروه از سال 2017 تا کنون در این رقابت شرکت می‌کنند و در دوره‌های قبلی نیز به رتبه‌های بالایی دست یافته‌اند به طوری که در ماراتن سال 2018 نشان نقره را دریافت کردند.

علاوه بر جایزه نوآوری، خودروی ساخت افزایشی آن‌ها مورد ارزیابی قرار گرفت و به طور غیررسمی چهارمین ماشین با مصرف بهینه سوخت عنوان گرفت بدین صورت که وسیله سبک آن‌ها با موتور کوچک خود توانست مسافت 372 مایل را در کمال تعجب با یک گالن طی کند.

Sinclair C5 اصلی. سر کلایو سینکلر، یک دیوانه یا یک دیوانه مبتکر؟ (صاحب امتیاز عکس: ویکیپدیا)

آیا شما حاضرید چنین وسیله نقلیه شهری را بخرید؟ البته که جای زیادی برای گذاشتن اسباب و اثاثیه ندارد!

آیا مردم دست از تمسخر C5 برداشته‌اند و به این وسیله نقیله شهری کوچک یک شانس دوباره داده‌اند؟

بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *