DfAM چیست؟ راهنمای آشنایی با اصول طراحی برای پرینت سه بعدی

در دنیای امروز که پرینت سه‌بعدی به یکی از اجزای مهم فرآیندهای تولید تبدیل شده، آشنایی با اصول طراحی برای پرینت سه بعدی یا تولید افزایشی (Design for Additive Manufacturing – DfAM) بیش از هر زمان دیگری اهمیت پیدا کرده است. طراحی برای پرینت سه‌ بعدی تنها به ایجاد یک مدل سه‌بعدی ختم نمی‌شود؛ بلکه نیازمند نگاهی تازه به فرآیند طراحی است که نه‌تنها محدودیت‌های فناوری، بلکه قابلیت‌های منحصربه‌فرد آن را نیز در نظر می‌گیرد.

در این مقاله، به بررسی اصول پایه تا مفاهیم پیشرفته طراحی برای تولید افزایشی می‌پردازیم و با معرفی روش‌ها، نرم‌افزارها، و نمونه‌های واقعی، درک عمیق‌تری از این حوزه تحول‌آفرین به دست می‌آوریم. اگر در هر مرحله‌ای از فرآیند تولید خود از چاپ سه‌ بعدی استفاده می‌کنید یا به آن فکر می‌کنید، این راهنما نقطه شروعی ضروری برای شما خواهد بود.

اصول طراحی برای پرینت سه بعدی یا DfAM چیست؟ 

DfAM مخفف Design for Additive Manufacturing یا طراحی برای تولید افزایشی مجموعه‌ای از اصول و روش‌های طراحی است که با هدف بهینه‌سازی قطعات برای چاپ سه‌بعدی به کار می‌رود. در این رویکرد، طراحی یک قطعه یا محصول به گونه‌ای انجام می‌شود که تولید آن با چاپگرهای سه‌بعدی نه‌تنها ممکن، بلکه سریع‌تر، ارزان‌تر و مؤثرتر از روش‌های سنتی باشد.

با پیشرفت چشمگیر فناوری چاپ سه‌بعدی در سال‌های اخیر، طراحی برای پرینت سه بعدی به یکی از جذاب‌ترین و تحول‌آفرین‌ترین حوزه‌های مهندسی تبدیل شده است. برای اولین‌بار، قطعاتی با هندسه‌های بسیار پیچیده، به همان آسانی قطعات ساده قابل تولید شده‌اند و مهم‌تر از آن، می‌توان این قطعات را با تمرکز بر الزامات عملکردی طراحی کرد، نه فقط قابلیت ساخت.

اما طراحی برای پرینت سه بعدی یا DfAM فقط در مورد خلق اشکال عجیب نیست. این رویکرد بر پایه مجموعه‌ای از اصول کلیدی شکل گرفته:

• طراحی با در نظر گرفتن نوع فناوری چاپ (مثل FDM، SLA، SLS و …)
• انتخاب مناسب مواد اولیه
• رعایت محدودیت‌های ساخت (مثل ضخامت دیواره، زاویه‌ها، پشتیبانی‌ها و …)
• بهینه‌سازی فرآیند پس‌پردازش
• و در نهایت، مدیریت هزینه ساخت

در نگاه اول، چاپ سه‌بعدی آزادی طراحی بی‌سابقه‌ای ارائه می‌دهد؛ اما این به معنای بی‌قید‌و‌بندی کامل نیست. درست مانند قالب‌سازی یا ماشین‌کاری، پرینت سه‌بعدی هم محدودیت‌هایی دارد. اگر این محدودیت‌ها در طراحی نادیده گرفته شوند، ممکن است در هنگام ساخت یا حتی در زمان استفاده نهایی از قطعه، با شکست یا خطا مواجه شویم.

ویژگی منحصربه‌فرد دیگر DfAM این است که بر خلاف تولید سنتی، افزایش پیچیدگی هندسی لزوماً هزینه را بالا نمی‌برد. این موضوع فرصت‌های طلایی برای بهینه‌سازی طراحی و حتی سفارشی‌سازی انبوه فراهم می‌کند، چرا که هزینه ساخت چند نسخه متفاوت از یک قطعه تقریباً برابر با تولید انبوه همان قطعه است.

در نهایت، DfAM یا اصول طراحی برای پرینت سه بعدی تلفیقی است از مهندسی، طراحی دیجیتال، و تفکر سیستمی. رویکردی که اگر به‌درستی اجرا شود، می‌تواند محصولاتی با عملکرد بهتر، وزن کمتر، زمان ساخت کوتاه‌تر و هزینه پایین‌تر نسبت به روش‌های سنتی به ارمغان بیاورد.

چرا DfAM یا اصول طراحی برای پرینت سه بعدی اهمیت دارد؟

در نگاه اول، شاید طراحی برای چاپ سه‌ بعدی تفاوت زیادی با طراحی‌های مرسوم نداشته باشد؛ اما حقیقت این است که نادیده‌گرفتن اصول طراحی برای پرینت سه بعدی (DfAM) می‌تواند به هزینه‌های بالا، خطاهای پرینت، کاهش دوام قطعه و حتی شکست کامل پروژه منجر شود. در نقطه مقابل، رعایت اصول DfAM به شما کمک می‌کند تا از تمام مزایای چاپ سه‌بعدی استفاده کنید؛ از کاهش وزن قطعات و یکپارچه‌سازی طراحی‌ها گرفته تا صرفه‌جویی در زمان و هزینه‌های تولید.

در بسیاری از روش‌های تولید سنتی، پیچیدگی هندسی برابر با افزایش هزینه است. اما در چاپ سه‌بعدی، این قاعده دیگر برقرار نیست. اتفاقاً یکی از نقاط قوت اصول طراحی برای پرینت سه بعدی(DfAM) این است که می‌تواند بدون افزایش هزینه‌ی ساخت، از پیچیدگی‌های هندسی به نفع عملکرد و زیبایی استفاده کند.

به زبان ساده، طراحی درست برای چاپ سه‌ بعدی فقط به معنی “قابل‌چاپ بودن” نیست. بلکه یعنی طراحی‌ای که:

• با حداقل ساپورت چاپ شود
• کمترین زمان تولید را نیاز داشته باشد
• کمترین خطا را در چاپ تجربه کند
• بیشترین کارایی مکانیکی یا عملکردی را ارائه دهد
• و حتی در مواردی، نیاز به مونتاژ را به‌طور کامل حذف کند

اهمیت اصول طراحی برای پرینت سه بعدی (DfAM) زمانی بیشتر نمایان می‌شود که پای تولید انبوه یا تولید قطعات کاربردی در میان باشد. در این موارد، یک طراحی بهینه می‌تواند تعیین کند که آیا پروژه‌ی شما سودده خواهد بود یا نه.

تفاوت اصول طراحی سنتی(DfTM) و اصول طراحی برای پرینت سه‌ بعدی(DfAM)

در دنیای تولید سنتی مثل CNC یا قالب‌سازی، طراحی از همان ابتدا باید با محدودیت‌های ماشین و ابزار در ذهن شکل بگیرد. باید بدانید چه دستگاهی دارید، چه ابزاری برای چه عملیات لازم است، چند بار باید قطعه را بچرخانید (setup)، و حتی چه نوع فیکسچر یا گیره‌ای برای نگه‌داشتن قطعه لازم است. در واقع، اصول طراحی سنتی(DfTM) به شدت ماشین‌محور است.

در مقابل، اصول طراحی برای پرینت سه بعدی (DfAM) از بسیاری از این محدودیت‌ها آزاد است. چاپگر سه‌بعدی معمولاً تمام مراحل را در یک عملیات انجام می‌دهد. فرقی ندارد که قطعه‌تان ساده باشد یا پیچیده، عمودی باشد یا زاویه‌دار؛ در بسیاری از موارد با یک دکمه «چاپ» کار شروع می‌شود.

یک مثال ساده:

فرض کنید می‌خواهید قطعه‌ای طراحی کنید که یک سوراخ عمودی ساده (طراحی شماره ۱) یا یک سوراخ زاویه‌دار (طراحی شماره ۲) داشته باشد.

• در CNC، طراحی اول ساده است و به راحتی با یک ستاپ انجام می‌شود. اما طراحی دوم نیاز به چرخاندن قطعه، ابزار خاص یا حتی ماشین پیچیده‌تری دارد.
• در چاپ سه‌بعدی؟ هر دو طراحی با یک فرایند چاپ و بدون نیاز به ستاپ اضافه ساخته می‌شوند.

جدول مقایسه طراحی سنتی و طراحی برای چاپ سه‌ بعدی:

ویژگی	طراحی برای CNC / قالب‌سازی	طراحی برای چاپ سه‌بعدی (DfAM)
نیاز به ستاپ‌های متعدد	بله – برای هر زاویه و عملیات خاص	نه – اغلب فقط یک عملیات چاپ
هزینه در برابر پیچیدگی	پیچیدگی = هزینه بیشتر	پیچیدگی تأثیری در هزینه ندارد
نیاز به ابزار متنوع	بله – ابزارهای متعدد لازم است	معمولاً فقط یک نازل یا لیزر
آزادی در طراحی هندسی	محدودیت‌های شدید	آزادی بالا در شکل‌های پیچیده
آماده‌سازی قبل از تولید	زیاد – انتخاب ابزار، فیکسچر، مسیر ابزار	کم – تنها آماده‌سازی فایل دیجیتال
بهینه برای تولید انبوه	بله، اگر قالب یا برنامه CNC آماده باشد	بله، مخصوصاً برای محصولات سفارشی

در واقع، اصول طراحی برای پرینت سه بعدی یا DfAM نوعی بازتعریف نگاه به طراحی مهندسی است؛ جایی که به‌جای محدود شدن توسط ابزار، از آزادی فرمی چاپ سه‌بعدی برای خلق راه‌حل‌های خلاقانه استفاده می‌کنید.

چطور برای پرینت سه بعدی طراحی کنیم؟

اصول طراحی برای پرینت سه بعدی (DfAM) فقط به معنای طراحی قطعات چاپ‌پذیر نیست؛ بلکه نیازمند یک رویکرد جامع است که شامل سه عنصر کلیدی می‌شود:
۱. آشنایی با فرآیندها و مواد مورد استفاده در تولید افزایشی
۲. درک ابزارهای DfAM و شکل‌گیری ذهنیت طراحی افزایشی
۳. شناخت فرصت‌ها و چالش‌های خاص طراحی برای AM یا همان ساخت افزایشی

همان‌طور که پروفسور جان هارت از مرکز ساخت دیجیتال و افزایشی MIT اشاره می‌کند، تسلط بر این سه حوزه به طراحان کمک می‌کند تا از ظرفیت‌های واقعی ساخت افزایشی استفاده کنند.

با وجود تنوع نرم‌افزارهایی که به شما در طراحی کمک می‌کنند، همچنان ضروری است تفاوت‌های بنیادین بین فرآیندهای چاپ سه‌بعدی (مثل SLS، SLA، FDM، DMLS و…) را بشناسید. هر کدام از این فناوری‌ها ویژگی‌های خاصی دارند که بر شکل، دقت، جنس و عملکرد نهایی قطعه تأثیر می‌گذارند.

افزون بر این، آشنایی با ویژگی‌های مواد، اعم از پلاستیک‌ها، فلزات و سرامیک‌ها، در طول فرآیند چاپ و پس از آن نیز حیاتی است. این شناخت به شما کمک می‌کند تا بتوانید انتخاب‌های طراحی‌تان را با رفتار واقعی مواد هماهنگ کنید.

در حوزه‌ی ابزار، نرم‌افزارهایی مانند Fusion 360، Siemens NX، و ماژول‌هایی در Solidworks و Creo، به شما این امکان را می‌دهند که فایل CAD را برای چاپ سه‌بعدی بهینه‌سازی کنید. این ابزارها می‌توانند تکرارهای مختلفی از یک طرح ایجاد کرده، تنش‌های وارده را شبیه‌سازی کنند، ساپورت‌های لازم را بسازند و حتی زمان و هزینه چاپ را بر اساس متریال و نوع پرینتر برآورد نمایند.

همچنین، ابزارهایی مانند nTopology و قابلیت‌های تعبیه‌شده در نرم‌افزارهای CAD به شما امکان می‌دهند تا از بهینه‌سازی توپولوژی و طراحی مولد استفاده کنید—روش‌هایی که باعث کاهش وزن قطعه و مصرف ماده در کنار افزایش عملکرد مکانیکی می‌شوند.

اصول پایه طراحی برای پرینت سه بعدی (DfAM)

برای آنکه از تمام مزایای پرینت سه‌بعدی بهره ببریم، لازم است طراحی‌هایمان با در نظر گرفتن ویژگی‌ها و محدودیت‌های این فناوری انجام شوند. این اصول پایه می‌توانند پایه‌گذار طراحی‌های حرفه‌ای‌تر و مؤثرتر در چاپ سه‌بعدی باشند. رعایت این اصول طراحی برای پرینت سه بعدی، نه‌تنها کیفیت نهایی قطعه را افزایش می‌دهد، بلکه از خطاها، دوباره‌کاری‌ها و هدررفت مواد نیز جلوگیری می‌کند.

 در این بخش، به مهم‌ترین اصول پایه در طراحی برای تولید افزایشی می‌پردازیم:

1. انتخاب فناوری مناسب چاپ

هر فناوری چاپ سه‌بعدی (FDM، SLA، SLS، DMLS و…) ویژگی‌ها، دقت‌ها و محدودیت‌های خاص خود را دارد. به عنوان طراح، باید از ابتدا بدانید که قطعه شما با کدام فناوری قرار است ساخته شود. این انتخاب بر تمام تصمیمات طراحی، از جنس مواد گرفته تا نحوه ساپورت‌گذاری و تلرانس‌ها تأثیر می‌گذارد.

2. توجه به ضخامت دیواره‌ها

طراحی دیواره‌هایی که خیلی نازک یا خیلی ضخیم باشند می‌تواند منجر به مشکلات چاپ یا عملکرد ضعیف قطعه شود. هر فناوری و ماده، محدوده بهینه‌ای برای ضخامت دیواره‌ها دارد. برای مثال در اصول طراحی برای پرینت سه بعدی FDM معمولاً حداقل ضخامت دیواره حدود ۰.۸ تا ۱.۲ میلی‌متر توصیه می‌شود.

3. پرهیز از استفاده زاویه‌های معلق بدون ساپورت گذاری

بیشتر فناوری‌های چاپ سه‌بعدی نمی‌توانند زاویه‌های آزاد (Overhang) بیش از حد مشخصی را بدون ساپورت چاپ کنند. مثلاً در FDM، زاویه‌های بالاتر از ۴۵ درجه معمولاً نیاز به ساپورت دارند. طراحی هوشمندانه باید این موارد را پیش‌بینی کرده و ساختار قطعه را به گونه‌ای تنظیم کند که کمترین نیاز به ساپورت داشته باشد.

4. استفاده از شعاع به‌جای زوایای تیز

در محل‌هایی که تنش مکانیکی بالاست یا انتقال نیرو رخ می‌دهد، بهتر است به‌جای گوشه‌های تیز از شعاع‌های نرم استفاده شود. این کار نه‌تنها باعث کاهش تمرکز تنش می‌شود، بلکه فرآیند چاپ را نیز روان‌تر می‌کند.

5. رعایت فواصل مناسب بین اجزاء متحرک یا مونتاژشونده

اگر طراحی شما شامل قطعاتی است که باید بعد از چاپ به‌راحتی در هم جفت یا جدا شوند، فاصله‌ی مناسبی بین آن‌ها لحاظ کنید. به طور کلی فاصله بین ۰.۲ تا ۰.۵ میلی‌متر بسته به نوع پرینتر و ماده، می‌تواند مناسب باشد.

6. بهینه‌سازی جهت چاپ (Orientation)

جهت قرارگیری قطعه در صفحه چاپ تأثیر مستقیم بر کیفیت سطح، میزان نیاز به ساپورت، استحکام و زمان چاپ دارد. انتخاب جهت مناسب می‌تواند از شکست در حین چاپ جلوگیری کرده و خواص مکانیکی را بهینه کند.

7. طراحی با تفکر مونتاژ کمتر

یکی از ویژگی‌های منحصربه‌فرد چاپ سه‌بعدی، امکان تولید قطعات یکپارچه با هندسه‌های درهم‌تنیده است. بنابراین، در DfAM توصیه می‌شود تا حد امکان طراحی به‌گونه‌ای باشد که از تعداد قطعات مونتاژی کاسته شود و عملکرد در قالب یک ساختار یکپارچه ارائه شود.

8. در نظر گرفتن انقباض و اعوجاج

برخی از مواد در طول چاپ یا پس از آن دچار انقباض یا تاب‌خوردگی می‌شوند. طراحی باید به‌گونه‌ای باشد که این انقباض پیش‌بینی شده و در مدل‌سازی لحاظ شود، یا ساختارهایی برای کاهش اعوجاج تعبیه گردد.

تکنیک‌های پیشرفته در اصول طراحی برای پرینت سه بعدی

فراتر از اصول پایه، ساخت افزایشی امکان بهره‌گیری از ابزارهای نوین طراحی را فراهم کرده که پیش‌تر با روش‌های سنتی ساخت، غیرقابل اجرا یا بسیار دشوار بودند. در ادامه، چهار رویکرد پیشرفته و پراستفاده در طراحی برای پرینت سه بعدی معرفی می‌شود:

طراحی مولد (Generative Design)

یکی از اصول طراحی برای پرینت سه بعدی طراحی مولد است. طراحی مولد فرآیندی مبتنی بر الگوریتم‌های محاسباتی و هوش مصنوعی است که به جای تکیه بر فرآیند سنتی طراحی و اصلاح، از ابتدا گزینه‌هایی تولید می‌کند که پاسخ‌گوی مجموعه‌ای از شرایط عملکردی، هندسی و فنی هستند. این فرآیند با ایجاد، ارزیابی و اصلاح خودکار هندسه‌ها، می‌تواند هزاران گزینه طراحی را تولید کرده و بهترین گزینه را بر اساس اهداف تعیین‌شده انتخاب کند. نتیجه این روش، طراحی‌هایی سبک‌تر، مقاوم‌تر و منطبق‌تر با عملکرد قطعه است.

بهینه‌سازی توپولوژی (Topology Optimization)

بهینه‌سازی توپولوژی یک تکنیک عددی در اصول طراحی برای پرینت سه بعدی است که به توزیع بهینه ماده در یک قطعه با توجه به نیروهای واردشونده، قیود مرزی و خواص مکانیکی کمک می‌کند. این روش اغلب منجر به ساختارهای پیچیده‌ای می‌شود که تولید آن‌ها تنها از طریق ساخت افزایشی امکان‌پذیر است. بهینه‌سازی توپولوژی به‌ویژه در پروژه‌هایی با محدودیت وزن یا الزامات عملکردی بالا، اهمیت زیادی دارد.

تجمیع قطعات (Part Consolidation)

یکی از مزیت‌های قابل‌توجه چاپ سه‌بعدی، توانایی ترکیب چند قطعه‌ی مجزا به یک قطعه‌ی یکپارچه است. این کار می‌تواند مراحل مونتاژ را حذف کرده، زمان تولید را کاهش دهد، وزن قطعه را کم کند و احتمال خرابی در محل‌های اتصال را از بین ببرد. نمونه شاخص این رویکرد، طراحی نازل سوخت موتور LEAP است که از ۲۰ قطعه مجزا به یک قطعه واحد تبدیل شده و در عین حال عملکرد بهتری را نیز ارائه داده است.

مواد طراحی‌شده با ساختار خاص (Architected Materials)

مواد طراحی‌شده با ساختار خاص به موادی گفته می‌شود که با استفاده از الگوهای تکرارشونده و هندسه‌های شبکه‌ای خاص، خواص مکانیکی، حرارتی یا زیستی هدفمندی دارند. این ساختارها معمولاً با الهام از طبیعت طراحی شده و با چاپ سه‌بعدی تولید می‌شوند. از جمله کاربردهای آن‌ها می‌توان به تولید صندلی‌های سبک، کاشت‌های پزشکی، تجهیزات ارتوپدی و سیستم‌های جذب ضربه اشاره کرد. چاپ سه‌بعدی این امکان را فراهم کرده تا کنترل دقیقی بر خواص این ساختارها اعمال شود.

اصول طراحی برای پرینت سه بعدی یا DfAM را از کجا یاد بگیریم؟ مسیرهای یادگیری طراحی برای پرینت سه‌ بعدی

طراحی برای چاپ سه بعدی (DfAM) دیگر فقط یک مهارت تخصصی برای افراد معدود نیست. امروزه اصول طراحی برای پرینت سه بعدی یا DfAM جزو سرفصل‌های اصلی در رشته‌های مهندسی و طراحی صنعتی در دانشگاه‌های مطرح دنیاست. اما اگر دانشجوی دانشگاه نیستید، نگران نباشید، امکانات گسترده‌ای برای یادگیری این مهارت به صورت حرفه‌ای و آنلاین وجود داره.

دوره‌های حرفه‌ای آموزش اصول طراحی برای پرینت سه بعدی یا DfAM معمولاً به این موضوعات مهم می‌پردازند:

• آشنایی با فناوری‌های مختلف چاپ سه‌بعدی
• اصول پایه‌ای مثل حجم ساخت، انقباض و اعوجاج، کیفیت سطح، و ساپورت‌گذاری
• بررسی انواع مواد قابل استفاده در AM (پلاستیک، فلز، سرامیک، کامپوزیت و …)
• راهنماهای طراحی شامل ساختارهای مشبک، دقت ابعادی، جزئیات ریز و …
• فرصت‌های بهینه‌سازی برای کاهش وزن، افزایش استحکام، و ساخت قطعات پیچیده
• برآورد هزینه‌ها و مقایسه با روش‌های ساخت سنتی
• مراحل پس‌پردازش مثل عملیات حرارتی و جداسازی ساپورت‌ها

دوره‌های پیشنهادی برای یادگیری اصول طراحی برای پرینت سه بعدی DfAM

نام دوره	نوع آموزش	قیمت حدودی
ASME – DfAM with Metals	آنلاین، خودآموز	195 دلار
EOS – Design for AM	آنلاین، خودآموز	470 یورو
MIT – Additive Manufacturing for Innovative Design and Production	آنلاین، خودآموز	2299 دلار
Autodesk – Generative Design for Manufacturing	آنلاین با مدرس	250 دلار

اصول طراحی برای پرینت سه بعدی (DfAM) در نرم‌افزارهای CAD

بسیاری از نرم‌افزارهای CAD امروزی، قابلیت‌هایی را برای بهینه‌سازی طراحی متناسب با اصول طراحی برای پرینت سه بعدی (DFAM) ارائه می‌دهند. در ادامه، به بررسی قابلیت‌های DfAM در چند نرم‌افزار محبوب CAD می‌پردازیم.

1.Fusion 360 (Autodesk)

Fusion 360 یکی از نرم‌افزارهای محبوب در میان کاربران حرفه‌ای و نیمه‌حرفه‌ای است که ابزارهایی متنوع برای طراحی و آماده‌سازی مدل‌های پرینت سه‌بعدی ارائه می‌دهد.

قابلیت‌های مرتبط Fusion 360  با اصول طراحی برای پرینت سه بعدی (DFAM):

• ابزار Generative Design با امکان انتخاب فناوری ساخت (FDM، SLA و…)
• محیط شبیه‌سازی مکانیکی و حرارتی برای تحلیل عملکرد قطعه
• ابزار Additive Assistant برای بررسی قابلیت چاپ و تحلیل مشکلاتی مانند واپیچش
• افزونه‌های پیشرفته برای چاپ فلزی و طراحی ساپورت

2.Siemens NX

نرم‌افزار Siemens NX یکی از قدرتمندترین گزینه‌ها برای طراحی صنعتی است که به‌طور خاص برای تیم‌های طراحی در صنایع بزرگ توسعه یافته است.

قابلیت‌های مرتبط Siemens NX با اصول طراحی برای پرینت سه بعدی (DFAM):

• طراحی مولد (Generative Design) با تمرکز بر تولید بهینه
• ساخت خودکار ساپورت بر اساس نوع چاپگر و ماده
• قابلیت‌های یکپارچه برای تحلیل مکانیکی و ارزیابی قابلیت ساخت
• امکان اتصال مستقیم به شبکه‌های چاپ سه‌بعدی صنعتی
  

3.Creo (PTC)

Creo از جمله نرم‌افزارهای CAD حرفه‌ای است که در نسخه‌های اخیر خود ابزارهای ویژه‌ای برای ساخت افزایشی ارائه کرده است.

قابلیت‌های مرتبط Creo با اصول طراحی برای پرینت سه بعدی (DFAM):

• افزونه‌های GTO و GDX برای طراحی مولد و بهینه‌سازی هندسه
• طراحی شبکه‌ای (Lattice) برای کاهش وزن قطعه
• شبیه‌سازی لحظه‌ای تنش با همکاری Ansys
• امکانات تحلیل هندسه بر اساس نوع ماده و روش چاپ
  

4.SolidWorks

SolidWorks با رابط کاربری آشنا و ابزارهای کاربردی، انتخاب اول بسیاری از مهندسان مکانیک است. این نرم‌افزار نیز امکانات متنوعی برای طراحی سازگار با ساخت افزایشی دارد.

قابلیت‌های مرتبط SolidWorks با اصول طراحی برای پرینت سه بعدی (DFAM):

• ابزار Topology Study برای بهینه‌سازی ساختاری قطعات
• افزونه‌هایی برای شبیه‌سازی حرارتی و مکانیکی در فرآیند چاپ
• طراحی شبکه‌ای (Lattice) با کنترل دقیق پارامترها
• امکان ارزیابی قابلیت ساخت در مرحله طراحی

5.Solid Edge (Siemens)

Solid Edge با ارائه ابزارهای بهینه‌سازی و طراحی مولد، انتخاب مناسبی برای شرکت‌های کوچک‌تر یا پروژه‌های مستقل است.

قابلیت‌های مرتبط Solid Edge با اصول طراحی برای پرینت سه بعدی (DFAM):

• ابزارهای طراحی مولد با توجه به محدودیت‌های ساخت
• امکان بهینه‌سازی توپولوژیکی با هدف کاهش جرم و مصرف ماده
• شبیه‌سازی تنش و تحلیل دینامیکی در طراحی‌های پیچیده

جمع بندی

در آخر باید تأکید کرد که DfAM یا اصول طراحی برای پرینت سه‌ بعدی، به‌طور گسترده‌ای توانسته است نحوه تفکر مهندسان و طراحان را تغییر دهد. با این رویکرد، مهندسان و طراحان قادرند قطعات پیچیده و سفارشی‌سازی‌شده‌ای طراحی کنند که نه‌تنها از نظر عملکرد بهینه‌اند، بلکه در فرآیند تولید نیز از نظر اقتصادی و زمان‌بری بهینه شده‌اند. رعایت نکات مهم در طراحی همچون انتخاب مواد اولیه مناسب، تنظیمات صحیح زاویه‌ها و ضخامت دیواره‌ها، باعث می‌شود که تولید قطعات با کیفیت بالا و بدون خطا امکان‌پذیر باشد.

در دنیای صنعتی امروز که استفاده از پرینت سه‌بعدی در بسیاری از فرآیندها جا افتاده، آشنایی با اصول طراحی برای پرینت سه بعدی یا همان DfAM ضروری است. این دانش به طراحان کمک می‌کند تا محصولات بهتری طراحی کنند که از نظر کارایی، دوام و هزینه بهینه باشند.

اگر شما هم در زمینه پرینت سه‌بعدی فعالیت می‌کنید یا قصد دارید از این فناوری بهره‌برداری کنید، تسلط بر اصول طراحی برای پرینت سه بعدی می‌تواند نقشی کلیدی در موفقیت پروژه‌های شما داشته باشد. تیم ما آماده است تا با ارائه مشاوره و خدمات پرینت سه‌ بعدی حرفه‌ای، شما را در مسیر بهینه‌سازی فرآیند طراحی و تولید یاری کند. برای طراحی قطعات بهینه و کاهش هزینه‌ها در پروژه‌های پرینت سه‌بعدی، با کارشناسان ما در ماداتکنولوژی در تماس باشید.